Wij zijn Ann en Ariane, eigenaars van de kennelnaam Fioratura d'Arancio. In verleden hebben wij bracco italiano's geshowd en gefokt onder deze kennelnaam. Onze droom was om ooit eens een podiumplaats te bemachtigen in de erering. En o my God die wens is in vervulling gegaan. Speciale dank hiervoor gaat uit naar Robin (Olympos Pronto Soccorso) . Als 4 jarige kwam hij bij ons thuis wonen. Maar al eerder, op de wereldtentoonstellling in Milaan waren we verliefd op hem geworden. En hij is nooit meer uit onze gedachten gegaan. Maar dat het zo'n vaart zou lopen, hadden wij zelf niet verwacht en durven hopen. Hoe vaak we uiteindelijk op het podium gestaan hebben en zelfs Best in Group geworden zijn ... wij zijn de tel kwijt geraakt. Enkel de uitschieters, Best in Show Moeskroen en Res Best in Show Mechelen, Winnaar Eukanuba Award Robin in 2003, Winnaar Eukanuba Award Bruno in 2004 en Vice Wereldkampioen Dortmund herinneren we ons nog levendig. Zijn zoon Bruno (Camilio Fioratura d'Arancio) bleek een waardige opvolger.
MAAR! Wat we niet hebben kunnen inschatten is de emotionele weerslag die het succes van het showen en fokken met zich meebracht. De druk werd ons te machtig en we zijn gecrasht met allerlei ziektes als gevolg voor ons beiden. Het zou nooit meer hetzelfde worden. We zullen dan ook nooit meer toelaten dat onze hobby ons zoveel stress en ongezonde spanning bezorgt. Een kleine 10 jaar heeft het geduurd vooraleer we hersteld zijn van deze weerslag en het blijft altijd een beetje in je zitten.
In 2012 overleed onze grootste liefde Vita. Ze liet een enorme leegte achter, die naar ons gevoel gevuld moest worden met jong leven in huis en een nieuwe toekomst. Het is een lange zoektocht geweest want we wilden een kleiner ras. Ons oog viel daarbij op de lagotto, een klein en wendbaar ras dat geen haren verliest, gehoorzaam en aanhankelijk is van aard. Met andere woorden een sportieve, kleine hond. Zonder verwachtingen bezochten we een bende krollebollen en de vlam sloeg over. Kort erna werd Olivia geboren en ons geluk kon niet meer op. Voor het eerst in 10 jaar konden we weer lachen met zo'n klein monster in huis en hadden we weer een toekomstperspectief. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De hondenwereld blijft ons leven en dat hadden we gemist, samen met de vele mensen die we nog kennen van vroeger. En ons Olivia heeft ons goesting doen krijgen naar meer geluk en sprankel. Een dochter van lieve Louise bij Brigitte en Jan stond hoog op ons verlanglijstje, een knappe rosse. En hopla ... here 's Lucille.
Wat de toekomst ons brengt weten we niet, wij leven nu voornamelijk in het heden en maken geen grootse plannen meer. We genieten en zien wel wat er voor ons weggelegd is.
MAAR! Wat we niet hebben kunnen inschatten is de emotionele weerslag die het succes van het showen en fokken met zich meebracht. De druk werd ons te machtig en we zijn gecrasht met allerlei ziektes als gevolg voor ons beiden. Het zou nooit meer hetzelfde worden. We zullen dan ook nooit meer toelaten dat onze hobby ons zoveel stress en ongezonde spanning bezorgt. Een kleine 10 jaar heeft het geduurd vooraleer we hersteld zijn van deze weerslag en het blijft altijd een beetje in je zitten.
In 2012 overleed onze grootste liefde Vita. Ze liet een enorme leegte achter, die naar ons gevoel gevuld moest worden met jong leven in huis en een nieuwe toekomst. Het is een lange zoektocht geweest want we wilden een kleiner ras. Ons oog viel daarbij op de lagotto, een klein en wendbaar ras dat geen haren verliest, gehoorzaam en aanhankelijk is van aard. Met andere woorden een sportieve, kleine hond. Zonder verwachtingen bezochten we een bende krollebollen en de vlam sloeg over. Kort erna werd Olivia geboren en ons geluk kon niet meer op. Voor het eerst in 10 jaar konden we weer lachen met zo'n klein monster in huis en hadden we weer een toekomstperspectief. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De hondenwereld blijft ons leven en dat hadden we gemist, samen met de vele mensen die we nog kennen van vroeger. En ons Olivia heeft ons goesting doen krijgen naar meer geluk en sprankel. Een dochter van lieve Louise bij Brigitte en Jan stond hoog op ons verlanglijstje, een knappe rosse. En hopla ... here 's Lucille.
Wat de toekomst ons brengt weten we niet, wij leven nu voornamelijk in het heden en maken geen grootse plannen meer. We genieten en zien wel wat er voor ons weggelegd is.
Een droom die uitkwam, best in show in Moeskroen and Res best in show in Mechelen
Omwille van ons verleden zijn we erg begaan met de gezondheid van ALLE honden
Wij organiseerden daarom reeds twee titersessies in Borgloon ... maar wat is titeren. Hieronder vind je een pdf-bestand dat je haarfijn uitlegt wat de bedoeling van titeren is en het in zijn werk gaat.
alles_over_titeren_-_versie_06.03.17.pdf | |
File Size: | 232 kb |
File Type: |